Σφήκες

  Πόσες φορές έχεις νιώσει ότι  έρχεται κατά πάνω σου ένα σμήνος από σφήκες και θες να φύγεις τρέχοντας για να σωθείς;  Κάποιες προλαβαίνουν και σε τσιμπούν, γιατί έχουν μεγαλύτερο μένος, πιο χοντρό κεντρί. Φρικάρατε;;;;;   Δε νομίζω.....ακόμα.

   Πράγματι, η ζωή μας είναι περίπλοκη με έντονους ρυθμούς και αρκετά καθημερινά προβλήματα που σερβίρονται στο πιάτο μας ως επιδόρπιο, για να μας καθίσουν στο στομάχι και να γίνεται η πέψη δύο φορές πιο δύσκολη. Όλα αυτά που αντιμετωπίζουμε είναι οι προκλήσεις, ο συνεχής αγώνας για επιβίωση, καθετί που συνθέτει τον κόσμο μας.   

    Στον δρόμο της αδιάκοπης προσπάθειας ακολουθούν οι ωραίες στιγμές, τα αισιόδοξα συναισθήματα χαράς που μας κρατούν σε εγρήγορση και ζωντάνια. Κάπου εκεί, όμως, καραδοκούν  σφήκες. 

  Οι σφήκες, ως έντομα, λόγω της μαχητικής και δυνατής φύσης τους, αποτέλεσαν έμπνευση για τον μεγάλο κωμικό Αριστοφάνη, προκειμένου αυτός να σατιρίσει την αθηναϊκή κοινωνία στην εποχή του Κλέονα και τους "Ηλιαστές", δηλαδή τους απλούς πολίτες που επί πληρωμή συμμετείχαν ως δικαστές στα λαϊκά δικαστήρια. Ως έντομα είναι ιδιαίτερα οπλισμένα από την φύση να επιβιώνουν έπειτα από τα τσιμπήματα που προκαλούν, τρομάζοντας έτσι ακόμα και τους ανθρώπους. 

  Για μένα προσωπικά, οι σφήκες είναι όντα που τσιμπούν ανελέητα προκαλώντας έντονο πόνο και αρνητικά συναισθήματα. `Εχοντας όλα αυτά στο μικρό μου μυαλό, έχω παρομοιάσει ανθρώπους με σφήκες.

   Σφήκες είναι όσοι πληγώνουν με την κακότητα της ψυχής τους.  Όλοι όσοι δεν σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη του διπλανού τους και τσιμπούν πισώπλατα. Αυτοί που δεν έχουν κανέναν στόχο στην κακόμοιρη ζωή τους και το μόνο που ρέει στο μυαλό τους είναι η αστείρευτη επιθυμία τους να βλάψουν. 

  Και πώς βλάπτουν;  

  Συκοφαντώντας και βρωμίζοντας τον συνάνθρωπό τους με κάθε διαστροφή και αηδία. Με δέκα κιλά κακία κρίνουν, κατακρίνουν, κοροϊδεύουν, καταστρέφουν. Η κακία είναι modus vivere χωρίς να υπάρχει ίχνος αναστολής ή ντροπής. Ακόμα και ο Lombroso, ο μεγάλος θεωρητικός της Εγκληματολογικής Ανθρωπολογίας είχε αναφέρει στο έργο του ότι η έλλειψη αναστολής είναι η κινητήριος δύναμη ενός εγκληματία. Μα θα μου πείτε, οι κακοί άνθρωποι είναι ταυτόχρονα εγκληματίες; Σαφώς και είναι. Είναι εγκληματίες της ομορφιάς, των αγνών συναισθημάτων, της συνείδησης, του μυαλού, της ψυχής. Καταλύουν ότι καλό υπάρχει στον αέρα και δεν επιθυμούν να δημιουργείται τίποτα θετικό, τίποτα όμορφο. Με όπλα τον φθόνο, την ζήλια, την συκοφαντία χτυπούν ανελέητα. Σάπια ιδιοσυγκρασία.....πολεμοχαρής φύση!!!! 

  Σφήκες λεπτές, σφήκες χοντρές, σφήκες βαμμένες, σφήκες πλουμιστές...σφήκες σαν σφήκες.....  Αυτές τις σφήκες εγώ φοβάμαι. 
    `Εχω δεχτεί πολλά τσιμπήματα, που δεν έχουν ακόμα ιαθεί. Ήρθαν σαν σίφουνας στον δρόμο μου και άφησαν την "πινελιά" τους να φαίνεται έντονη σαν κόκκινη σημαία. Προσπάθησαν να τσιμπήσουν την ψυχή μου, να γκρεμίσουν με το άθλιο βουητό τους την κοινωνική μου υπόσταση, να τσαλαπατήσουν ό,τι πιο αληθινό είχα....τον αυθορμητισμό μου. Προσπάθησαν να με φυλακίσουν στον ίδιο μου τον εαυτό και να με κάνουν να ντρέπομαι για όσα αισθάνομαι, για όσα εκφράζω. Ήθελαν το δηλητήριο του κεντριού τους να μπει βαθιά, να με μολύνει παραλύοντας το νευρικό μου σύστημα. Και το πέτυχαν, γιατί το σμήνους δρα πιο αποτελεσματικά από τη μονάδα.
   Θέλει θάρρος να παραδεχτείς ότι έχεις τσιμπηθεί άγρια και με μανία!!! Η ίαση είναι κοντά όταν συνειδητοποιήσεις ότι όλα όσα ανήκουν στην καρδιά σου είναι αληθινά και από μόνα τους αποτελούν δραστικό εντομοκτόνο. 
   Περπάτα στον δρόμο σου διώχνοντας τις σφήκες με την ματιά σου,  την  απλότητα των κινήσεων του σώματος,  τη δύναμη που κρύβει το μεγαλείο της ψυχής σου. Μην φοβάσαι! Εξάλλου σφήκες είναι, με ένα σωστό χτύπημα πέφτουν κάτω αμέσως.  Εσύ, όμως, ΟΧΙ!!!!!