Στα χρόνια της "χολέρας"!

     Είναι φορές που αναρωτιέμαι -ιδίως τον τελευταίο χρόνο- αν τελικά έχουμε στόχο ή στραβά αρμενίζουμε ή ο γιαλός είναι στραβός.  

    Η πανδημία, ο τρίτος κατ΄ εμέ, παγκόσμιος βιολογικός πόλεμος έβγαλε απροκάλυπτα όλα εκείνα τα κακά χαρακτηριστικά που έκρυβε η κοινωνία για χρόνια κάτω από το χαλάκι της. Ξαφνικά δεν άκουγες τίποτε άλλο πέρα από τον αμέτρητο αριθμό κρουσμάτων ή νεκρών, όπως τότε που έπεσαν οι πυρηνικές βόμβες στην Ιαπωνία, αλλά και εκεί κάποτε ο παραλογισμός σταμάτησε.

    Ξαφνικά  επιβλήθηκε ο εγκλεισμός, διασκορπίστηκε ο φόβος, σταμάτησαν οι επαφές, έχασε η έννοια άνθρωπος την ορθή της σημασία, αφού μετατραπήκαμε ξαφνικά σε ζόμπι κολλήμενα σε μια οθόνη, για να ακούμε τις αντικρουόμενες επιστημονικά απόψεις, οι οποίες από εβδομάδα σε εβδομάδα έφασκαν και αντέφασκαν. Οσοι έκλεισαν τις τηλεοράσεις και κράτησαν κάποια μέτρα, ίσως διέσωσαν κάτι από τον ψυχισμό τους, δηλαδή δεν κατέληξαν σε υπερπολυτελή σουίτα ψυχιατρικής κλινικής. Οσοι πάλι δεν τις έκλεισαν, έγιναν φερέφωνα ενός τέλειου παραλογισμού, ο οποίος είχε ένα σημαντικό στόχο. Την τέλεια νέκρωση του εγκεφάλου.

    Έπειτα επήλθαν οι οικονομικές επιπτώσεις. αφού χιλιάδες έμειναν άνεργοι, χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις έκλεισαν. Και ήταν αναμενόμενο. Η επιβολή του φόβου και της τρομοκρατίας ήταν δύο σπουδαία μέσα για τον πλήρη έλεγχο πια της κοινωνίας. Μήπως όλα αυτά θυμίζουν ταινία του Χόλυγουντ; Δεν θυμίζουν, είναι η πραγματικότητα με την μοναδική διαφορά ότι ακόμα δεν φτιάξαμε καταφύγια και δεν εγκαταλείψαμε μαζικά τις πόλεις! Ωσπου φτάσαμε αισίως να μιλούμε για έμμεση καταστρατήγηση των ατομικών ελευθεριών με την υποψία της επιβολής της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών. Ναι συμφωνώ, το εμβόλιο σώζει ζωές! Αλλά για ποιο εμβόλιο μιλούμε, όταν η ίδια η ιατρική κοινότητα έχει αμφιβολίες; Μήπως και οι γιατροί ανήκουν σε συνωμοσιολόγους, γιατί πλέον αυτή είναι η μόδα της ταμπέλας; Και γιατί ξαφνικά όλοι έγιναν γιατροί και παίρνουν  θέση; Δώσε βήμα στον ηλίθιο, όπως έλεγε και ο Ουμπέρτο Εκο!

    Και πάμε παρακάτω, γιατί η ιστορία της παράνοιας δεν σταματά εδώ. Ξαφνικά ξεπήδησε μέσα από τις "φλόγες"  εντελώς ξαφνικά το οργανωμένο έγκλημα λες και ουδέποτε υπήρξε τέτοιο στο παρελθόν! Με μανία οι περιγραφές τω φρικαλέων πράξεων  στα ΜΜΕ ως κάτι τελείως φυσιολογικό, αφού ποτέ δεν ρώτησαν κανέναν εάν θέλει να μάθει! Και να σωρηδόν οι επιστήμονες για να δώσουν απάντηση σε τί; Σε ένα ζωώδες ένστικτο, που από την αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου είχε εκδηλωθεί άνευ αναστολής; Γνωστό τοις πάσι! Μετά τέθηκε το ερώτημα εάν είναι καλοί οι νόμοι ή όχι! Και εκεί αποκτήσαμε πολλούς νομικούς, αφού πλέον ο καθένας είχε άποψη! Θάνατος, θάνατος! 

    Μετά από ένα έτος, υπάρχει μια κοινωνία διχασμένη, που με το παραμικρό αρπάζεται και βγάζει "μαχαίρια"! Μια κοινωνία που δεν έχει από πουθενά να κρατηθεί, που βλέπει κάποια χαραμάδα, ανεξάρτητα αυτή αν έχει φως ή αλλοιωμένο σκοτάδι, και τρέχει με ταχύτητα αγνοώντας τις συνέπειες της επιλογής της. 

    Δεν έχω συνηθίσει να γράφω απαισιόδοξα, ούτε μου αρέσει μέσα από τον γραπτό μου λόγο να μηδενίζω τα πάντα. Είναι δυστυχώς η πραγματικότητα, που βγάζει τον χειρότερο εαυτό του καθενός, αλλά και την υποκρισία. Είδαμε και κακοποιητικές συμπεριφορές σε ανθρώπινες σχέσεις και ψέμα και και κυρίως πνευματική αλητεία, με όποια μορφή αυτή κι αν εμφανίζεται!

    Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο καθένας προσωπικά οφείλει στον εαυτό του να σκεφτεί, να μετανοήσει για το άδικο που έχει προκαλέσει, να προβεί σε βαθιά αυτοκριτική και να βρει τα δικά του φωτεινά στηρίγματα, για να πορευτεί υγιής παρακάτω. Δεν γίνονται αυτά με ευχολόγια, με δήθεν καλές πράξεις στα ΜΜΕ, με κηρύγματα αγάπης, με κορώνες περί ανθρωπισμού και με άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε! Θέλει θυσίες, πραγματική αθόρυβη βοήθεια στον συνάνθρωπο και όχι άκριτη σκέψη!

    Γιατί η λογική και η ενσυναίσθηση έχουν πάει περίπατο στα χρόνια της "χολέρας" και το "σώσον εαυτώ σωθήτω" εφαρμόζεται στη χειρότερη μορφή του! 

    Θα κλείσω αισιόδοξα με το " έχε πίστη και μην φοβάσαι", όπως ομολόγησαν οι Αγιοι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Κάτι ήξεραν και ας τους "κοροϊδεύει" -ενίοτε με άσχημο τρόπο- το πλήθος! Το κλειδί της ελευθερίας μας, των επιλογών μας, το κρατούμε οι ίδιοι στον δρόμο που θα επιλέξουμε εμείς οι ίδιοι! 

    Ας ξεφύγουμε, λοιπόν, ουσιαστικά από την παράνοια στα χρόνια της "χολέρας"!