Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Ελλάδα! Εδώ Ελλάδα!

   «Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία»

     Η Ελλάδα βρισκόταν από τις 21 Απριλίου 1967 υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

     Οι αναταραχές ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα, στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. Έντεκα φοιτητές συλλήφθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου τρεις με τέσσερις χιλιάδες φοιτητές της Νομικής Σχολής κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νόμου 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία. Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στο όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 

    Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και ξεκίνησαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Σύνθημα το "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ". Τα γεγονότα που ακολούθησαν, οι συγκρούσεις και η είσοδος των τακνς αποτέλεσαν την αντίστροφη μέτρηση για την πτώση της Χούντας και την επάνοδο του δημοκρατικού πολιτεύματος στην πολύπαθη Ελλάδα δίδοντας τα εύσημα στην γενιά του Πολυτεχνείου που αγωνίστηκε με θάρρος.  

    44 χρόνια μετά και αφού η Ελλάδα σταθεροποιήθηκε ως προς το πολίτευμα, ποιος ο απόηχος των γεγονότων αυτών και τί συμβαίνει σήμερα; Αδιαμφισβήτητα η ελληνική κοινωνία πέρασε από τη δικτατορία στην Δημοκρατία λαβωμένη, έχοντας ήδη αντιμετωπίσει δύο Παγκόσμιους πολέμους και έναν σπαρακτικό εμφύλιο. Ολα αυτά τα ιστορικά γεγονότα, κατά την δική μου άποψη, δεν αποτέλεσαν παραδείγματα για ουσιαστική εξέλιξη της κοινωνίας και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Χώρα μας. Οι περισσότεροι εκ των αγωνιστών κατά της Χούντας ασχολήθηκαν με την πολιτική σκηνή και εφησύχασαν με την φαινομενική ηρεμία στην Ελλάδα. Σταδιακά εμφανίστηκαν άλλα φαινόμενα, όπως τα χατήρια, τα ρουσφέτια, η αγάπη για εξουσία, η καρέκλα. Δόθηκαν στον λαό χρήματα προερχόμενα από δανεισμό και γίνονταν κάθε απαραίτητη πια πράξη για διατήρηση με μεγάλη διάρκιεα συγκεκριμένων προσώπων και κομμάτων στην εξουσία. `Ολα πια είχαν πάρει τον δρόμο τους. Πολιτικές πλάνης της μάζας, κατασπατάληση του Δημοσίου χρήματος και έλλειψη διαφάνειας ήταν οι σταθερές τακτικές πολτικής επιβίωσης. Πόσα σκάνδαλα και πόσες μίζες! Διαρκείς αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς σταθερότητα και κάποιον στόχο. Ενα μεγάλο μπάχαλο στην Υγεία, που πυροδότησε τα φακελλάκια. Ενα ξερό ψωμί στον λαό, που ζητοκραύγαζε για τους πολιτκούς και τελικά έμεινε η Ελευθερία;

  Και ερχόμαστε στο έτος 2017 που ούτε Παιδεία υπάρχει, ούτε Ψωμί, ούτε Ελευθερία! 

    Η Παιδεία κατέστη πειραματόζωο κάθε Κυβέρνησης με τραγικό αποτέλεσμα μέσω της ξεπερασμένης δήθεν ιδεολογίας να πριονίζονται καθημερινά οι δομές της Ελληνικής Κοινωνίας, που την κράτησαν ζωντανή τόσα χρόνια.  Ταυτόχρονα, η Παιδεία σήμερα δημιουργεί τους τέλειους μη σκεπτόμενους παπαγάλους, προκειμένου το πλήθος να μην σκέφτεται, να μην αντιδρά. Και όσοι δε αντιδρούν έχουν αναζητήσει εργασία και συνθήκες εξέλειξης σε άλλες Χώρες.

   Το Ψωμί πια κατέστη είδος πολυτελείας, αφού με τους εξοντωτικούς φόρους και τις άδικες "τιμωρίες" εξαλέιφθηκε η μεσαία τάξη με γρήγορα βήματα της πλειοψηφίας προς τη μόνμη φτωχοποίηση. 

   Και η Ελευθερία; Αυτή μας χαιρέτησε προ πολλού, όταν το Ελληνικό Κράτος δανειζόταν επί χρόνια και σήμερα ζει μόνο από τον δανεισμό. Ναι πολύ καλά διαβάσατε. Ο νέος τρόπος υποδούλωσης των σύγχρονων Κρατών έρχεται μέσω του δανεισμού και οι δανείστριες Χώρες αποκτούν πια πλήρη έλεγχο των Κυβερνήσεων υποδεικνύοντάς τους κάθε λεπτό τί θα εφαρμόσουν και πώς.

     Τελικά μετά από όλα αυτά τί μένει; Πρέπει να επικρατήσει η απογοήτευση;

    Η κατάσταση δεν σώζεται ούτε με συνθήματα ούτε με πολέμους ούτε με αιματοχυσίες ούτε με Ρουβίκωνες ούτε με φανφάρες! Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία, αλλά με διαρκή αυτοκριτική, στροφή προς την πραγματική παιδεία, άνοδο του πνευματικού επιπέδου της κοινωνίας. 

    Χρειάζεται γνώση, γιατί η γνώση είναι όπλο. `Οπλο ισχυρό, που μας αφυπνίζει, που μας κάνει να σκεφτόμαστε και να μην δεχόμαστε παθητικά κάθε μορφής γελοιότητα που έρχεται το κάθε δημόσιο πρόσωπο να λανσάρει, για να χειραγωγήσει. Στροφή στην ποιότητα και αλλαγή νοοτροπίας. Διαφάνεια και εργασία. Σεβασμός στα δικαιώματα όλων των πολιτών και αυστηρή τήρηση των Συνταγματικών διατάξεων.

   Είναι στο χέρι μας πια το  "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" να το εμπλουτίσουμε σε "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΣΕΒΑΣΜΟΣ- ΚΑΘΑΡΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ -ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ" και ν' απαλλαγούμε μία και καλή από μορφώματα και συμπεριφορές που οδήγησαν την Ελλάδα στην βαθιά οικονομική κρίση και την άμεση εξάρτησή της από άλλα Κράτη. 

"Εδώ Ελλάδα! Εδώ Ελλάδα! Σας μιλά η Ελεύθερη Εξελισσόμενη Χώρα!Είμαστε το φωτεινό παράδειγμα για όλους σας!"